مدتی است که نقد نظر امام و براین عقیده بودن که هدف و نظر ایشان دارای مشکلاتی است، در بین عده‌ای امام نشناس و یا عده‌ای که اصلیت آنها با دشمنی با اسلام به طور نامحسوس و نمادهای آن به طور محسوس، گره خورده است، رواج پیدا کرده است. در مورد نقد کردن امام اتفاق سیاسی جالبی که رخ و حضرت آقا در سخنرانی دیروزشان به آن اشاره کردند علاقه‌مندی بسیاری از طیف‌های فکری و سیاسی کشور به ایشان بود و موضع گرفتن در برابر این نشر سابقه‌دار شخص استحاله شده‌ای مثل خاتمی است. فراموش نمی‌کنیم که همین عده در در ابراز عقایدشان می‌گفتند امام باید به موزه برود...!

البته دوست ندارم به خاطر یک کامنت مطلب بنویسم ولی بواسطه این جریاناتی که مدتی پیش رخ داد، بد ندیدم که من هم به امام عرض ارادتی ناچیز بکنم.

1. نظرات امام دارای وجوه مختلفی است و آنچه مورد نظر بوده، نظریاتی است که جهت نشر و توضیح راه و هدف اسلام بوده است. آیا راه و هدف اسلام نقد پذیر است؟

2. راه علم همیشه باز بوده و خواهد بود. نقد و خلاف نظر فقهی و آنچه که ناشی از برداشت شخصی می‌شود، نظر دادن، هیچگاه عیب نبوده و نیست. همانطور که امام در مجلس درسشان طلاب را نهی از ساکت بودن و اشکال نکردن می‌کردند. و همانطور که حتی امروز رهبر انقلاب در برخی استفتائات خود نظری مغایر نظر امام دارد.

3. اینکه علم را باید از حکمت و معرفت و عرفان جدا کرد و آنها را هنگام بحث فکری در هم نیامیخت امری است که اهل بحث به آن واقفند.

4. اینکه در احادیث به ما گفته‌اند ابتدا حق را بشناس و سپس اهل آنرا، امری که سرلوحه ماست. نماد حق برای ما قرآن و سیره عملی اهل بیت علیهم السلام است که به جز امام شخص دیگری اینچنین به آن عمل نکرده است. برای اثبات کافی است که همه سیره عملی اهل بیت را بخوانیم و بعد همه زندگانی امام را ببینیم و بعد نظر بدهیم. اگر برایمان ممکن نیست حداقل کمی از منیّت‌هایمان بگذریم و از کسانی که اینچنین هستند بشنویم.

5. اینکه کسی بیاید ادعای نقد نظرات راهگشای امام را بدهد در حالی که به اعتقاد ندارد، او را در حد یک عالم دینی ساده بینگارد، با او نبوده و یا حتی حاضر نیست بیطرفانه نظرات و زندگی او را بررسی کند، جز عداوت یا کمال بی انصافی برداشت دیگری نمی‌شود...

6. دلم می‌خواهد مدعیان نقد ابتدا تفاوت ساکن و ثابت را بدانند. می‌توانند به کتاب بررسی اجمالی نهضت‌های اسلامی در صد سال اخیر استاد مطهری (شاگرد امامی که او را کمتر از مطهری می‌دانند!)، بخش نهضت اسلامی ایران مراجعه کنند.

7. این را هم از استاد شهید مطهری بخوانید: ...و اما آن "سفر برده" که صدها قافله دل همره اوست، نام او، یاد او، شنیدن سخنان او، روح گرم و پرخروش او، اراده و عزم آهنین او، استقامت او، شجاعت او، روشن بینی او، ایمان جوشان او که زبانزد خاص
و عام است، یعنی جان جانان، قهرمان قهرمانان، نور چشم و عزیز ملت‏ ایران استاد عالیقدر و بزرگوار ما حضرت آیةالله العظمی خمینی ادام الله‏ ظلاله، حسنه‏ای است که خداوند به قرن ما و روزگار ما عنایت فرموده و مصداق بارز و روشن «ان لله فی کل خلف عدولا ینفون عنه تحریف‏ المبطلین» است...

معنای «ان لله فی کل خلف عدولا ینفون عنه تحریف‏ المبطلین» را می‌دانید؟

8. هنوز محور اصلى تبلیغات خشم‌آلود دشمنان انقلاب و کشور ما، دشمنى با امام بزرگوار ماست. آنها مهمترین هدف خود را - حتى بعد از بیست‌وپنج سال از تشکیل نظام اسلامى - این قرار داده‌اند که با هزاران ساعت برنامه‌ریزى و برنامه‌سازى در ماه براى صدها رادیو و تلویزیونى که در اطراف عالم از سوى محافل صهیونیستى و استکبارى به راه افتاده است، شخصیت پرجاذبه و چهره‌ى درخشان امام بزرگوار را زیر سؤال ببرند. باید تصدیق کنیم که دشمنان نظام اسلامى براى مقابله و مبارزه‌ى با نظام جمهورى اسلامى و حرکت ملت ایران، جز این چاره‌یى هم ندارند؛ زیرا عامل مهم تسلیم‌ناپذیرى و ایستادگى ملت ایران در راه پر افتخار خود، فلسفه‌ى سیاسى و مکتب سیاسى امام است، که ملت ما از بن دندان به آن اعتقاد دارند. دشمنان انقلاب چاره‌یى ندارند جز این‌که با فلسفه‌ى امام، با مکتب امام و با شخصیت امام - که همچنان زنده و پایدار است - دشمنى کنند تا بتوانند این ملت را به خیال خود به عقب‌نشینى و تسلیم در مقابل خودشان وادار کنند. امام بزرگوار با مکتب سیاسى خود بود که توانست طلسم دیرپاى استبداد را در این کشور بشکند. امام بزرگوار با مکتب سیاسى خود بود که توانست دست غارتگران را از این کشور کوتاه کند؛ غارتگرانى که با همدستى با دیکتاتورها، ایران را به خانه‌ى امن خود تبدیل کرده بودند؛ کسانى که امیدوار بودند بتوانند ایران را به‌صورت یک کشور تولیدکننده‌ى مواد اولیه و انبار تمام نشدنى نفت براى خود نگه دارند. من مى‌خواهم روى مکتب سیاسى امام تکیه کنم. مکتب سیاسى امام نمى‌تواند از شخصیت پرجاذبه‌ى امام جدا شود. راز موفقیت امام در مکتبى است که عرضه کرد و توانست آن را به‌طور مجسم و به‌صورت یک نظام، در مقابل چشم مردم جهان قرار دهد. البته انقلاب عظیم اسلامى ما به‌دست مردم به پیروزى رسید و ملت ایران عمق توانایى‌ها و ظرفیت فراوان خود را نشان داد؛ اما این ملت بدون امام و مکتب سیاسى او قادر به چنین کار بزرگى نبود. مکتب سیاسى امام میدانى را باز مى‌کند که گستره‌ى آن حتى از تشکیل نظام اسلامى هم وسیع‌تر است. مکتب سیاسى‌یى که امام آن را مطرح و براى آن مجاهدت کرد و آن را تجسم و عینیت بخشید، براى بشریت و براى دنیا حرف تازه دارد و راه تازه پیشنهاد مى‌کند. چیزهایى در این مکتب وجود دارد که بشریت تشنه‌ى آنهاست؛ لذا کهنه نمى‌شود. کسانى که سعى مى‌کنند امام بزرگوار ما را به عنوان یک شخصیت متعلق به تاریخ و متعلق به گذشته معرفى کنند، در تلاش خود موفق نخواهند شد. امام در مکتب سیاسى خود زنده است، و تا این مکتب سیاسى زنده است، حضور و وجود امام در میان امت اسلامى، بلکه در میان بشریت، منشأ آثار بزرگ و ماندگار است.

می‌خواهم ادامه داشته باشد....